Santa in de woestijn

De laatste vier weken zijn weer voorbij gevlogen, we maken ons op voor de kerstvakantie waar een prachtige roadtrip gepland staat. San Diego, Los Angeles en Las Vegas staan op het programma.  Nu eerst de hoogtepunten van de afgelopen maand. Vandaag hebben we als kers op de taart de kerstboom opgetuigd, de buitenversiering hadden we afgelopen weekend al aangesloten. Kerst wordt groots aangepakt hier, maar ja wat niet. Sinterklaas hebben we niet gevierd, het is voor de goedheiligman natuurlijk onmogelijk om tegelijk in Nederland en El Paso te zijn, dat snappen de jongens natuurlijk prima. Dat er dan wel een kerstboom moet staan omdat er anders geen cadeautjes worden gebracht door de kerstman is het vervolg van deze logica.  Dat Sinterklaas de jongens niet vergeten is bleek toen de pakketjes van oma Ria en beppe Klazien binnen kwamen, groot plezier en toch een beetje opluchting bij de boys. 

Dat Sinterklaas toch wel een beetje leefde bleek uit het telefoongesprek met Jesse en Jace, klasgenootjes van Chris. Prachtig om te zien hoe zo’n gesprek via face time verloopt. Mooi dat het allemaal zo kan. Ook de filmpjes die we af en toe ontvangen van andere dames en heren van de Arke vinden de jongens erg leuk, ondanks dat ze het hier geweldig vinden op school missen ze hun vrienden en vriendinnen zo nu en dan ook wel weer.

Michel, de andere Nederlandse student vierde begin november zijn 50e verjaardag. Zoals gebruikelijk hier hoort dat met een goede BBQ en vrienden en collega’s uit verschillende continenten. Goede stukken vlees, een coolbox met sapjes en marshmallows voor de kids, succes gegarandeerd. Daar waar we in het begin van het jaar nog veel vrije tijd hadden en we elkaar als internationale studenten erg vaak troffen is het nu soms wat lastiger, maar ach het plezier is er niet minder om. De jongens doen het prima en schakelen erg snel tussen Nederlands thuis en Engels op school of met de andere internationale kinderen, super gaaf om te zien. Ze gebruiken zo af en toe ook Engelse woorden terwijl ze Nederlands praten.

Op 10 november hebben we de 11e van de 11e om 11 uur herdacht. Deze Remembrance Day, ook wel Poppy Day (naar de klaproos) genoemd, is de herdenking van alle gevallenen van de Commonwealth sinds de Eerste Wereldoorlog. De Commonwealth is een politiek verbond van 53 staten die bijna allemaal deel hebben uitgemaakt van het Britse Koninkrijk.  Een statige ceremonie en een waardige herdenking op Fort Bliss waar vele internationale en Amerikaanse studenten bij aanwezig waren. De herdenking werd georganiseerd door Dean, de internationale student uit het Verenigd Koninkrijk. 

Op Fort Bliss en in El Paso is altijd iets te doen, een kermis op het centrale punt op Fort Bliss, Freedom Crossing, een georganiseerd samenzijn voor internationale studenten op de academie, een prachtige kerst licht show in down town El Paso of een verjaardagsfeest op de bowlingbaan op de base. De verjaardag van de jongste dochter van Marc zijn sponsor hebben we gevierd op deze bowlingbaan, meer dan 20 bowling lanen bieden zich aan voor een paar uur vertier. Twee uur lang hebben de jongens zich heerlijk kunnen uitleven en zo veranderd een verjaardagsfeest ineens in een wereldcup bowlen voor onder 10 jaar. Chris heeft in de eerste ronde de Verenigde staten verslagen en Ryan heeft de derde ronde op zijn naam geschreven. We hebben er dus een wereldcup bij. 

Op 22 november is Beppe Baukje geland, onder begeleiding van haar nichtje, Amerins, is Beppe veilig geland op El Paso. De aankomsthal was al compleet in feestelijke kerst sferen. In het weekend hebben we eerst El Paso laten zien, de grens met Mexico, wat vergezichten over El Paso en uiteraard Fort Bliss zelf. Beppe had uiteraard veel verwennerij zoals kaas, droge worst en Chocolade vlokken mee. Amerins heeft twee dagen bij ons doorgebracht en is daarna haar eigen weg gegaan richting Las Vegas. De vakantie van Beppe was gepland tijdens de vakantie van de jongens, Marc moest nog wel enkele dagen naar school. De boys hebben heerlijk genoten van de vakantie, met Beppe naar de bioscoop, naar de Duitse kerstmarkt, naar het border patrol museum, het archeologisch museum, lekker wandelen, nieuwe fietsen met bijpassende helm uitzoeken, naar de speeltuin en een mooie roadtrip door de woestijn om in een klein dorpje een heerlijke Mexicaanse maaltijd te nuttigen.

Vlak voor de terugreis van Beppe hebben we Amerins weer opgepikt voor de laatste twee dagen, net op tijd voor een magistrale kerst licht show in down town El Paso. Elk jaar stelt de familie Loya zijn “villa”  open voor een prachtige kerst show. 450.000 lampjes dansen op muziek aangevuld met een chagrijnige Grinch, een aardige kerstman en een tiental elfjes. Een prachtige show is het resultaat waar de hele straat aan bijdraagt. De overburen hebben de garage omgetoverd tot distributiepunt voor warme chocolademelk met kerstkoekjes, de andere buren faciliteren het fotomoment met de Grinch en de rest versiert de tuin zodanig dat het allemaal klopt. Prachtig en dankbaar dat we dit mochten meemaken.

Voor Marc zit het tweede departement er ook alweer op, op 5 december is het derde departement begonnen. 5 December is, gerekend dat 19 juni 2020 de opleiding afgelopen is, de helft van ons avontuur. We zijn hier alweer wat maandjes. Het derde Departement staat in het teken van Army Operations, het besluitvormingsproces van de Amerikaanse Landmacht, iets waar Marc gelukkig ervaring mee heeft.  Op 5 december hebben we Beppe en Amerins ook weer op het vliegtuig naar Nederland gezet, de jongens mochten deze dag thuis blijven en dat is ook goed. Afscheid nemen is nooit leuk en het went ook niet, je merkt dat ze er altijd wat af zijn. De I-pad en een ijsje doen wonderen maar toch. 

Kerst dendert als een sneltrein El Paso binnen, overal worden kerstbomen ontstoken en zijn er foto momenten met Santa. Zo ook in Biggs Park, het recreatie terrein van Fort Bliss. Wat kleine kraampjes, een beetje nep sneeuw en uiteraard met Santa op de foto. Afgelopen zaterdag 7 December hebben we de verjaardagen van Marc (13 dec), Rebecca (vrouw van Dean, 12 dec) en Jody (dochter van Mike en Tania uit Nieuw Zeeland) gevierd. Effectief plannen noemen we dat hier, super gezellig ook.

De taarten wederom gemaakt door Pru (Australië) zijn altijd prachtig maar nog belangrijker ze smaken heerlijk. Ondanks dat de hele buurt volop in de kerst sfeer is hebben we gewoon lekker de BBQ aangestoken, de kids konden zich uitleven op een Pinata en hebben heerlijk gevoetbald. Twee zestallen, gemixt met Slovenië, USA, Nederland, New Zeeland, Australië, Engeland, Noorwegen en in Duitsland opgegroeide Amerikaanse kinderen, streden voor de eer en het plezier. De volwassenen hadden heel wat bij te praten en af te stemmen. Het plan is om op kerstavond elkaar te treffen in Los Angeles om gezamenlijk de eerste kerstdag te vieren, hoe gaaf is dat.

Vandaag heeft Marc samen met zijn klasgenoten de laatste hand gelegd aan de kerstversieringen. Altijd en overal is er competitie, zo ook met kerstversieringen in en buiten het lokaal. Voor de Amerikaanse studenten is alles wat je extra doet goed voor je beoordeling, het doel van velen is om op de commandanten lijst te komen, dit geeft meer kans op een volgende functie waar je voorkeur naar uitgaat. En zo werkt het een het andere in de hand, de internationale studenten dingen niet mee voor deze lijst maar zijn als teamspelers natuurlijk altijd bereid om een handje te helpen.

Prettige Kerstdagen vanuit Sun City, El Paso.