Lone Star State met Europese invloeden

4 augustus inmiddels, de tijd vliegt voorbij. Tante Loes is alweer een aantal dagen thuis. Twaalf dagen heeft tante Loes ons gezelschap gehouden, haar ogen uitgekeken in “the Lone Star State” en lekker quality time met haar neefjes gehad. Net zoals tante Kim bestond de korte inburgeringscursus uit: een Bingo, winkelen in de WalMart, de outlet en vol verbazing shoppen in de PX-store op de base waar wapens naast de computerspelletjes te koop worden aangeboden. Ondanks de vreselijke gebeurtenis gisteren in El Paso staat het in het bezit hebben van wapens hier niet ter discussie.

Zondag 21 juli hebben we Ryan zijn 5e verjaardag gevierd in Wet and Wild. Een waterpark aan de rand van El Paso, de hele dag glijbaan op en af met banden of op matjes. Een aanrader! Ook hier weer een kleine cultuurschok. Daar waar wij als oer Hollanders een coolbox met broodjes en drinken meenemen sjouwen Amerikaanse gezinnen complete BBQ’s, voedselvoorraden en stereo installaties naar binnen. Het hele park staat te grillen, overal rook en de geur van heerlijk gegrild vlees. Echt ongelooflijk! Wat dan wel weer super gaaf en echt Amerikaans is, is dat je gewoon een broodje met gegrilde kip en groente aangeboden krijgt om mee te eten. 
 

Op vrijdag 27 juli zijn we met zijn vijven naar een diner voor alle internationale studenten geweest. Gastheer was de commandant van de USASMA. Op zijn Amerikaans erg strak geregisseerd met een officiële ontvangst, erg leuk om op deze manier kennis te maken met iedereen. 

Ondanks het volle programma van Marc hebben we tante Loes zoveel mogelijk laten zien. Een bezoekje aan de “ghost town” Lake Valley mocht niet ontbreken. Via de ”farmers market” in Las Crucas door de chilli hoofdstad van New Mexico, Hatch, dwars door de steppes naar Lake Valley is een reis op zich. Dit deel van New Mexico is heerlijk ruig en ongerept. Lake Valley is een oud zilvermijn dorp wat in 1890 nog 4000 inwoners telde en een spoorlijn had. De laatste inwoner vertrok in 1990 nadat hij niet snel genoeg meer was om de ratelslangen te ontwijken. Althans, dat vertelde de beheerder. De beheerder woont in een klein aftands hutje met een trailer in het afgelegen dorp, samen met zijn vrouw. De staat Texas betaalt hem voor zijn diensten. Naast het vertellen van de geschiedenis en minimaal onderhoud verjaagt hij dagelijks op zijn vroege ronde de ratelslangen. Volgens hem huist er een agressieve soort in het spook stadje. Diegene die niet weggaan moeten het afleggen en worden gebruikt als versieringen voor een cowboy hoed. Ook is de beheerder een fervent boog jager, je zal wel moeten in deze ruige omgeving, een beer die een kijkje kwam nemen heeft er ook aan moeten geloven, scheelt weer een ritje naar de supermarkt voor vlees de komende maanden.
 

Ook tante Loes ontkwam niet aan de slaapbank in het hotel, deze keer viel het mee gelukkig. De volgende ochtend van ons weekendje weg zijn we via Alamogordo terug naar El Paso gereden. Een korte stop in het plaatsje Orogrande, slechts 30 zielen, leerde ons dat niet Area 51 maar Area 54 de enige echte locatie is waar een UFO is gezien... althans dat beweerde de uitbater van een sjofel kroegje. Deze uitbater was trouwens net een van zijn drie Chihuahua hondjes kwijt geraakt. Tijdens het uitlaten werd de kleinste gegrepen door een flinke roofvogel. Naast de ratelslangen komt het gevaar dus ook uit de lucht hier. Tevens waarschuwde hij ons om niet in het duister in het dorp rond te wandelen. Het is dusdanig droog in de woestijn op dit moment dat beren en bergleeuwen (Puma’s) in de avond naar het dorp trekken voor water en eten, vertelde hij uit ervaring. 
 

Op maandag 29 juli hadden we een afspraak in het ziekenhuis voor de jongens. Volgens de onderwijs wet in de staat Texas dienen schoolgaande kinderen een hele rits aan inentingen te hebben. Hepatitis A is er een van. Chris en Ryan, afkomstig uit een wel ontwikkeld West Europees land, hadden nog niet alle verplichte inentingen voor hier gehad. Wederom een hele ervaring, na eerst een algemeen geneeskundig onderzoek van top tot teen en oor tot knie werden de 4 spuiten gereed gemaakt. Om de patiënten stil te laten zitten tijdens de injecties maakt een vol slanke (zacht uitgedrukt) zuster gebruik van haar buik. Deze buik legt ze op de knieën van de patiënt  en de ouder moet ervoor zorgen dat de patiënt zijn/haar armen niet kan bewegen. Simultaan rammen ze in beide bovenbenen in een flits de spuiten er in. Niet echt een prettige ervaring voor de boys maar wel een vereiste. Zonder de juiste vaccinaties is het onmogelijk om je in te schrijven op school. Op dinsdagmorgen wederom naar het vliegveld om een tante uit te zwaaien. Marc was op studie trip naar de gevangenis en kon helaas niet mee. 
 

De studie tripjes hebben als doel om de internationale studenten een beter beeld te geven van de geschiedenis en staatsinrichting van Texas en de VS. Bezoekjes aan o.a. het archeologisch museum, het baseball stadion, de gevangenis, het borderpatrol museum, Luchee’s cowboy laarzen fabriek en meer dragen hier aan bij. Daarnaast is het ook gewoon leuk. Omdat op 5 augustus de opleiding echt van start gaat was ons een lang weekend gegund. Elk lang weekend begint met een safety brief op de USASMA. Hierin wordt verteld dat je genoeg water moet meenemen, geen lifters moet oppikken en niet drinken en rijden. Soms, heel soms voelt het allemaal wat kinderachtig. Aanpassen is het devies in deze. Zodra je buiten de straal van 250 mijl gaat reizen moet je een leave formulier (verlofpas) aanvragen, ook dit kennen we in Nederland niet. Daarbij komt ook dat je je auto moet laten inspecteren op de school door een collega. Wij zouden zeggen dat het je eigen verantwoordelijkheid is. Hier werkt dat allemaal wat anders zullen we maar zeggen. 

Ondanks de vele extra activiteiten die opeens op kwamen op woensdagmiddag zijn we toch gewoon gaan rijden om dit lange weekend uit te buiten. In eerste instantie was Dublin, een dorp in oost Texas het reisdoel. Hier woont Joy Osinga. Een voormalig inwoonster uit Nij Beets die Patricia nog kent uit haar jeugd. Haar broer Joseph heeft een melk veehouderij. Helaas paste ons bezoek niet in het drukke schema dit weekend, wordt vervolgd. In plaats van Dublin zijn we nu onder andere in London geland. In dit gedeelte van Texas vind je meer dorpen met voor ons bekende namen. London is een klein boerendorp met veel oude en vervallen huizen, winkels en benzine pompen. In de omgeving vind je overal vreselijke grote ranches met indrukwekkende opritten en toegangspoorten. Als je van de interstate afgaat en de snelwegen dus vermijd zie je de mooiste dingen. Kleine riviertjes, prachtige oude sheriff offices, vervallen en verlaten dorpen en indrukwekkende vergezichten.  Overal waar je komt in deze prachtige streken is iedereen even vriendelijk en geïnteresseerd. Texas is trouwens afkomstig van het woord “ Tejas”. De betekenis komt van de Caddo Indianen en betekent zoveel als “hallo vrienden”. Dit zal er vast mee te maken hebben.

Een paar namen van de dorpjes op de route: Sonora, waar we een prachtige grot tour hebben gedaan, Kerrville, Menard, Eden, met zijn prachtige sheriff office waar Patricia een hele tour binnen heeft gehad, Odessa, London, en Menard. Vermoeid maar voldaan hebben we een hotel gepakt in San Angelo. De volgende ochtend hebben we een bezoek gebracht aan Fort Concho, een van de vele voormalige militaire forten in Texas die als een lijn van oost naar west als doel hadden om de Mexicanen buiten te houden (de geschiedenis herhaalt zich). De dreiging van de Comanche en de Kiowa was minder groot in die tijd. Dit fort is voor een groot deel nog in tact en huisde ongeveer 450 soldaten. Een leuke anekdote is dat een veel gebruikt wapen een mortier was, genaamd Coehoorn mortar. Menno van Coehoorn, geboren in Britsum (Friesland) was in de 17e eeuw een vestingbouwer en militair. Zijn beroemdste werken zijn de Ijssellinie en de bouw van de Coehoornmortier. Dit mortiertje werd dus ook gebruikt in het zuiden van de VS. Terwijl we het gastenboek tekenden bij de ingang troffen we een Nederlands stel welke op reis was door Texas, een voormalig militair in dit geval. Hoe kan het ook anders. 

Het vermelden waard is een korte stop bij het memorial monument voor Chris Kyle. Chris Kyle is een voormalig Navy Seal en geboren en helaas ook overleden in Odessa Texas. Chris Kyle en een maat van hem zijn omgekomen op een schietbaan door toedoen van een veteraan met PTSS. Het memorial is een groot bronzen beeld met treffende teksten en een weergave van zijn militaire carrière. Erg indrukwekkend.

Zo zittend aan de tafel is het wederom onmogelijk gebleken om alles te benoemen, de foto’s vertellen hopelijk ook een verhaal. Morgen zoals gezegd gaat voor Marc de opleiding echt van start en op 12 augustus begint het normale leven voor de jongens, aangezien de school dan voor hun gaat beginnen. Maar, zoals het hier te doen gebruikelijk is....eerst nog even een flink verjaardagsfeest BBQ op 10 augustus voor Ryan! 

P.S. Rinske, super leuk en bedankt voor de kaartjes, Ryan en Chris waren er helemaal gelukkig mee en ze hangen op de muur!